به نقل از «ایسنا»

بررسی شواهد بازگشت به خانه

تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۷۱۳۶۲۵

مدیر اداره حفاظت محیط زیست شهرستان اسدآباد گفت: احیای زیستگاه میش‌مرغ این شهرستان در انتظار جواب آزمایشات و بررسی‌های DNE بوده که در صورت مثبت بودن نسبت به احیای دائمی زیستگاه حفاظت‌شده میش‌مرغ در اسدآباد اقدام خواهد شد.

روح‌اله زال‌پور در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: در حال حاضر بر اساس یک دستورالعمل سازمانی شهرستان اسدآباد نیز جزء مناطقی معرفی شده که در صورت وجود هر گونه آثار قطعی در رابطه با میش‌مرغ برای احیای زیستگاه این پرنده نادر باید برنامه‌ریزی و اقدام شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: در همین راستا در حال بررسی زیستگاه میش‌مرغ در این شهرستان هستیم و با مشاهده هر گونه آثار، گزارشات از طریق استان به سازمان ارسال خواهد شد تا تصمیم‌گیری نهایی در مورد احیای زیستگاه میش‌مرغ دشت اسدآباد توسط سازمان گرفته شود.

زال‌پور در رابطه با نتیجه آزمایشات و بررسی‌های DNE مبنی بر تأیید و یا عدم تأیید کوچ و بازگشت میش‌مرغ به دشت اسدآباد خاطرنشان کرد: اوایل زمستان سال 95 چندین مورد گزارش مردمی مبنی بر مشاهده میش‌مرغ در دشت اسدآباد اعلام شد و این درحالیست که بیش از ٨ سال بود هیچ موردی از میش‌مرغ در دشت اسدآباد گزارش نشده بود.

وی خاطرنشان کرد: به همین منظور شواهد و مدارک لازم چون آثاری از پر و مدفوع این پرنده کمیاب در محل زیستگاه و محل خواب این پرنده نمونه‌برداری شد تا با این آزمایشات و بررسی‌ها زمان حضور این پرنده نادر در دشت اسدآباد مشخص شود.

زال‌پور افزود: آزمایشات داخل کشور کوچ و بازگشت دوباره میش‌مرغ به اسدآباد را تأیید کرد اما برای قطعیت این امر مجددا نمونه‌برداری‌ها و آزمایشات بیشتر به مراکز دیگر در خارج از کشور ارسال شده که  در صورت تأیید آزمایشات و بررسی‌ها دال بر حضور میش‌مرغ در دشت اسدآباد، نسبت به احیای زیستگاه این پرنده نادر با برنامه‌های حفاظتی لازم توسط اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان همدان اقدام خواهد شد.

وی ادامه داد: پیش از این در دشت اسدآباد بین روستاهای مزرعه‌بید و سیف‌آباد و زمین‌های شهرک صنعتی بیشترین نقطه‌ای بود که میش‌مرغ مشاهده می‌شد.

وی با بیان اینکه سال‌هاست میش‌مرغ به علت عدم امنیت از دشت اسدآباد کوچ کرده بود، عنوان کرد: طی سال‌های اخیر استفاده از سموم، وجود شهرک صنعتی در نزدیکی دشت اسدآباد، توسعه کشاورزی و صنعتی، ورود عشایر به دشت و زیستگاه میش‌مرغ، تردد مختلف افراد در دشت، خشکسالی و کمبود بارندگی و شکار غیرمجاز از مهمترین دلایل کوچ و انقراض این پرنده کمیاب در دشت اسدآباد بوده است.

وی با اشاره به اینکه میش‌مرغ در هر منطقه‌ای وجود ندارد، یادآور شد: این پرنده زیبا تنها در سه منطقه دشت اسدآباد و بوکان و دشت کردستان دیده شده که از ٨ سال پیش تا کنون نیز منطقه اسدآباد را ترک کرده و بازنگشته است.

گفتنی است؛ میش مرغ (Otis tarda) بزرگترین پرنده با قابلیت پرواز است که طبق رده‌بندی حفاظتی IUCN در رده حفاظتی آسیب‌پذیر (vulnerable) قرار دارد. جمعیت پرنده طی سال‌های گذشته به علت کاهش شدید فراوانی جمعیت، افزایش فعالیت انسان در زیستگاه‌های پراکنش گونه، جزیره‌ای شدن زیستگاه‌ها، تخریب تخم‌ها و از بین رفتن جوجه‌ها در عملیات کشاورزی، از بین رفتن و کاهش ساختار پوشش گیاهی، عدم مدیریت صحیح پسماندها که منجر به جلب بسیاری از طعمه‌خواران اهلی و وحشی می‌شود و برخورد با خطوط انتقال نیرو کاهش یافته است.

میش‌مرغ در دشت‌های وسیع بی‌درخت، زمین‌های استپی و کشتزارهای پهناور حبوبات و علفزارها زندگی می‌کند و گونه‌ای همه‌چیزخوار است که در فصل تابستان گوشتخواری بیشتر و در بقیه فصول رژیم گیاهخواری غالب است.

براساس گزارش‌های منتشر شده، میش‌مرغ در سال‌های گذشته در استان‌های همدان، کرمانشاه، آذربایجان‌شرقی، آذربایجان‌غربی و کردستان و بخش‌هایی از خراسان‌شمالی و رضوی پراکندگی داشته اما در حال حاضر متأسفانه به احتمال زیاد جمعیت این گونه فقط محدود به بخش‌هایی از استان آذربایجان‌غربی و کردستان است.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: اسدآباد محیط زیست منطقه همدان میش مرغ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۷۱۳۶۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پرنده‌ای که تا ارتفاع بیش از ۱۱ هزار متری پرواز می‌کند

پرندگان، موجودات منحصر به فردی هستند. بعضی از آنها بدون اینکه بال بزنند کیلومترها اوج می‌گیرند، بعضی دیگر بیش از نیم قرن زندگی می‌کنند و بعضی نیز به معنای واقعی کلمه رنگارنگ هستند.

به گزارش ایسنا، وقتی به پرنده‌ای نگاه می‌کنید که در دوردست در حال پرواز است، به این فکر کرده‌اید که تا چه ارتفاعی می‌تواند بالا برود؟

گونه‌ای که رکورد بالاترین ارتفاع پرواز را در بین تمامی پرندگان در اختیار دارد، کرکس «دال روپل» (Gyps rueppellii) است. در سال ۱۹۷۳ میلادی یک کرکس روپل با یک هواپیمای تجاری در ارتفاع ۱۱ هزار و ۳۰۰ متری بر فراز ساحل عاج در غرب آفریقا برخورد کرد.

هواپیما ‌به‌رغم اینکه یکی از موتورهایش را از دست داد، موفق به فرود شد. اما پرنده چندان خوش‌شانس نبود و جان سالم به در نبرد. تنها چیزی که از این پرنده باقی مانده بود، پنج پر کامل و ۱۵ تکه پر کوچک‌تر بود که البته همین‌ها هم برای شناسایی گونه و تأیید اوج‌گیری باورنکردنی این پرنده کافی بودند.

این پرنده، بومی منطقه ساحل صحرا در آفریقا است و در چندین کشور از جمله زیمبابوه، سنگال و اتیوپی یافت می‌شود. طول بال‌های قدرتمند این پرندگان به بیش از دو متر می‌رسد با این وجود این کرکس‌های روپل به ندرت در پرواز از آنها استفاده می‌کنند.

در واقع این کرکس‌ها در صعود پیوسته خود به ارتفاعات بالا و برای اوج‌گیری و جستجوی طعمه، غالبا روی ستون‌های گرمایی و بالارونده جو سوار می‌شوند.

کارشناسان می‌گویند کاملاً محتمل است که رویداد ۱۹۷۳ و برخورد یک کرکس روپل با هواپیمای تجاری یک استثنا بوده باشد. در واقع دلایلی وجود دارد که چرا معمولاً پرندگان در کنار هواپیماهای مسافربری در ارتفاع بالا دیده نمی‌شوند. یکی از عمده‌ترین این دلایل به اکسیژن مربوط می‌شود.

از دیگر رقبای کرکس روپل در ارتفاعات، می‌توان به «درنای خاکستری» اشاره کرد. کارشناسان یکی از این درناها را در ارتفاع ۱۰ هزار متری به هنگام فرار از یک عقاب در کوه‌های هیمالیا ثبت کرده‌اند. یک غاز سرنواری نیز در ارتفاع ۷۳۰۰ متری در این ناحیه مشاهده شده است.

به گزارش یورونیوز، از زمان ثبت این موارد و حتی با وجود فناوری‌های مدرن ردیابی، تا کنون هیچ سابقه‌ای از نزدیک شدن یک پرنده دیگر به رکورد کرکس روپل به دست نیامده و به همین خاطر حدنصاب اوج‌گیری در آسمان همچنان در اختیار این پرنده است.

این در شرایطی است که اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، کرکس روپل را در فهرست پرندگان در معرض خطر جدی طبقه‌بندی کرده است.

این گونه از کرکس‌ها مانند بسیاری از پرندگان مشابه آفریقایی، با خطر از دست دادن زیستگاه، شکار و کاهش دسترسی به تنها منبع غذایی خود یعنی لاشه‌ها تهدید می‌شوند.

مسمومیت حاصل از آفت‌کش‌هایی نظیر «کربوفوران» همینطور داروی دیکلوفناک نیز در کاهش جمعیت این پرندگان موثر بوده است.

دیکلوفناک معمولا به عنوان ضد التهاب در درمان‌های دامپزشکی استفاده می‌شود، اما اگر کرکس‌های روپل لاشه حیواناتی را که چنین دارویی را مصرف کرده‌اند بخورند، ممکن است تلف شوند.

این موضوع زمانی تعجب‌آور می‌شود که بدانیم کرکس‌های روپل می‌توانند بدون هیچ مشکلی گوشت آلوده به سیاه‌زخم و بوتولیسم را بخورند و هضم کنند.

انتهای پیام