جدال کمباین و میش مرغ در دشت‌های کشور
تاریخ انتشار: ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۶۹۹۶۸۲
تهران- ایرنا - میش مرغ، بزرگترین پرنده پروازی در کشور لانه خود را روی زمین درست می کند که متاسفانه زمان جوجه آوری آنها با برداشت محصول در مزارع همزمان می شود؛ از این رو لانه هایشان زیر تیغ کمباین ها تخریب و جوجه هایشان تلف می شوند.
میش مرغ پرنده‌ای از خانواده هوبره‌ایان است که در دشت‌های وسیع بی‌درخت، زمین‌های استپی و کشتزارهای پهناور و علفزارهای بوکان در آذربایجان غربی زندگی می کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در چند سال اخیر جمعیت این گونه ارزشمند بسیار کاهش یافته طوری که گفته می شود شاید فقط حدود 30 میش مرغ باقیمانده باشد که تخریب زیستگاه، شکار و مشکلات ژنتیکی برخی از عوامل کاهش جمعیت آنها است. کارشناسان معتقدند چون زیستگاه این پرنده در بوکان بسته است، از این رو دچار نوعی مشکل ژنتیکی یا همخونی شده اند که این مساله موجب کاهش مقاومت طبیعی پرندگان و در نتیجه تلفات آنها می شود.
البته با توجه به اهمیت حفاظت از این گونه ارزشمند، سازمان حفاظت محیط زیست برنامه عمل حفاظت از میش مرغ را تهیه، تصویب و ابلاغ کرده است.
محمد علی یکتا نیک کارشناس حیات وحش و عضو کمپین پرواز، روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا گفت: میش مرغ پرنده بومی ایران است و یک جمعیت بسیار محدودی در زیستگاه بوکان در آذربایجان غربی زیست می کند، البته آمار دقیقی از تعداد این پرنده در دست نیست، می گویند حدود 30 میش مرغ در کشور باقی مانده است.
وی افزود: بیشتر زیستگاه زادآوری آنها به زیر کشت رفته و زمانی که فصل جوجه آوری آنها است و جوجه ها از تخم بیرون آمده اند و باید بزرگ شوند، کمباین ها با هدف برداشت محصول وارد مزارع شده لانه آنها را تخریب کرده و جوجه ها را از بین می برند.
یکتا نیک اظهارداشت: میش مرغ بزرگترین پرنده غیر گوشتخوار ایران است که جثه بسیار بزرگی دارد، برای همین روی زمین لانه می سازد و طی چند سال اخیر زیستگاه های آنها به علت توسعه مزارع به گندمزار و یونجه زار تبدیل شده اند. این نحوه لانه سازی تهدیدی برای حیات این پرنده شده است که اگر به همین روال پیش رود، شاید تا پنج سال دیگر اثری از میش مرغ در کشور باقی نماند.
یکتا نیک تاکید کرد: پرنده ها نقش های متفاوتی در اکوسیستم دارند، دهها چرخه ناشناخته دارند که هنوز علم انسان به آن نرسیده، از این رو بودن آنها بسیار ارزشمند است.
وی گفت: با توجه به اینکه میش مرغ هزاران سال بلکه میلیون ها سال در این منطقه به تکامل رسیده که اگر از بین برود، ممکن است یک حلقه بزرگ از زنجیره غذایی در آن منطقه باز شود و اکوسیستم آنجا به مرور دستخوش تغییرات برگشت ناپذیر شود.
یکتا نیک اظهارداشت: ایران کشوری است که شروع گهواره تمدن یا همان هلال حاصلخیز از آنجا شروع می شود، این هلال حاصلخیز جایی بوده که تمدن ها شکل گرفته و برای اولین بار کشاورزی به وجود آمده است و چون منطقه حاصلخیزی با غنای طبیعی بالا بوده، به همین نسبت جمعیت گونه های جانوری زیادی هم دارد پس باید با تدبیر از این گونه های ارزشمند حفاظت کنیم.
وی درباره عامل تهدید میش مرغ گفت: میش مرغ در دشت زندگی می کند که بیشتر این مناطق به زیر کشت گندم، یونجه و جو رفته است که متاسفانه زمان برداشت محصول با زمان جوجه آوری آنها همزمان می شود که این مساله جمعیت آنها را تهدید می کند، از سوی دیگر شکار نیز عامل تهدید است.
این کارشناس حیات وحش افزود: این پرنده نادر در سال دو تخم می گذارد و همین امر نیز یکی دیگر از مهمترین عوامل تهدید حیات آن به شمار می رود، زیرا معمولا یک جوجه بزرگ می شود. البته اگر آنهم در زیر تیغ کمباین ها تلف نشود، زنده ماندن جوجه ها به عوامل مختلف دیگری مانند غنی بودن زیستگاه، درستی عرصه تغذیه آنها و تجربه والدین نیز بستگی دارد زیرا معمولا پرنده های جوان در بزرگ کردن جوجه ها کم تجربه تر هستند اما پرنده های مسن و مولد با تجربه تر هستند و می توانند تمام تخم ها را به جوجه تبدیل کنند و به سنی برسانند که مستقل شوند.
علمی 9014**1485
منبع: ایرنا
کلیدواژه: علمي آموزشي محيط زيست ميش مرغ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۶۹۹۶۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرنده‌ای که تا ارتفاع بیش از ۱۱ هزار متری پرواز می‌کند
پرندگان، موجودات منحصر به فردی هستند. بعضی از آنها بدون اینکه بال بزنند کیلومترها اوج می‌گیرند، بعضی دیگر بیش از نیم قرن زندگی می‌کنند و بعضی نیز به معنای واقعی کلمه رنگارنگ هستند.
به گزارش ایسنا، وقتی به پرنده‌ای نگاه می‌کنید که در دوردست در حال پرواز است، به این فکر کرده‌اید که تا چه ارتفاعی می‌تواند بالا برود؟
گونه‌ای که رکورد بالاترین ارتفاع پرواز را در بین تمامی پرندگان در اختیار دارد، کرکس «دال روپل» (Gyps rueppellii) است. در سال ۱۹۷۳ میلادی یک کرکس روپل با یک هواپیمای تجاری در ارتفاع ۱۱ هزار و ۳۰۰ متری بر فراز ساحل عاج در غرب آفریقا برخورد کرد.
هواپیما به‌رغم اینکه یکی از موتورهایش را از دست داد، موفق به فرود شد. اما پرنده چندان خوش‌شانس نبود و جان سالم به در نبرد. تنها چیزی که از این پرنده باقی مانده بود، پنج پر کامل و ۱۵ تکه پر کوچک‌تر بود که البته همین‌ها هم برای شناسایی گونه و تأیید اوج‌گیری باورنکردنی این پرنده کافی بودند.
این پرنده، بومی منطقه ساحل صحرا در آفریقا است و در چندین کشور از جمله زیمبابوه، سنگال و اتیوپی یافت می‌شود. طول بال‌های قدرتمند این پرندگان به بیش از دو متر می‌رسد با این وجود این کرکس‌های روپل به ندرت در پرواز از آنها استفاده می‌کنند.
در واقع این کرکس‌ها در صعود پیوسته خود به ارتفاعات بالا و برای اوج‌گیری و جستجوی طعمه، غالبا روی ستون‌های گرمایی و بالارونده جو سوار می‌شوند.
کارشناسان می‌گویند کاملاً محتمل است که رویداد ۱۹۷۳ و برخورد یک کرکس روپل با هواپیمای تجاری یک استثنا بوده باشد. در واقع دلایلی وجود دارد که چرا معمولاً پرندگان در کنار هواپیماهای مسافربری در ارتفاع بالا دیده نمی‌شوند. یکی از عمده‌ترین این دلایل به اکسیژن مربوط می‌شود.
از دیگر رقبای کرکس روپل در ارتفاعات، می‌توان به «درنای خاکستری» اشاره کرد. کارشناسان یکی از این درناها را در ارتفاع ۱۰ هزار متری به هنگام فرار از یک عقاب در کوه‌های هیمالیا ثبت کرده‌اند. یک غاز سرنواری نیز در ارتفاع ۷۳۰۰ متری در این ناحیه مشاهده شده است.
به گزارش یورونیوز، از زمان ثبت این موارد و حتی با وجود فناوری‌های مدرن ردیابی، تا کنون هیچ سابقه‌ای از نزدیک شدن یک پرنده دیگر به رکورد کرکس روپل به دست نیامده و به همین خاطر حدنصاب اوج‌گیری در آسمان همچنان در اختیار این پرنده است.
این در شرایطی است که اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، کرکس روپل را در فهرست پرندگان در معرض خطر جدی طبقه‌بندی کرده است.
این گونه از کرکس‌ها مانند بسیاری از پرندگان مشابه آفریقایی، با خطر از دست دادن زیستگاه، شکار و کاهش دسترسی به تنها منبع غذایی خود یعنی لاشه‌ها تهدید می‌شوند.
مسمومیت حاصل از آفت‌کش‌هایی نظیر «کربوفوران» همینطور داروی دیکلوفناک نیز در کاهش جمعیت این پرندگان موثر بوده است.
دیکلوفناک معمولا به عنوان ضد التهاب در درمان‌های دامپزشکی استفاده می‌شود، اما اگر کرکس‌های روپل لاشه حیواناتی را که چنین دارویی را مصرف کرده‌اند بخورند، ممکن است تلف شوند.
این موضوع زمانی تعجب‌آور می‌شود که بدانیم کرکس‌های روپل می‌توانند بدون هیچ مشکلی گوشت آلوده به سیاه‌زخم و بوتولیسم را بخورند و هضم کنند.
انتهای پیام
بازداشت مروج کودکهمسری برای تبلیغ آرایشگاه زنانه در اینستاگرام